Ik weet niet waarom maar ik heb dit onderwerp misschien al wel tien keer proberen te schrijven maar steeds was het te saai of kwam ik niet goed uit mijn woorden. Toen ik op de laatste markt weer de vraag kreeg van een dame waar ik mijn inspiratie vandaan haal wist ik dat ik er echt een blog aan moest wijden.
En inspiratie is ook moeilijk te beschrijven. Ik haal mijn inspiratie overal vandaan - een gevoel, een hondje op straat, een bloemetje, een plantje, een gezegde, internet, televisie, kortom echt overal! Het kan een gevoel zijn, een emotie, of een kant-en-klaar beeld in mijn gedachten wat ik dan om moet zetten naar een tekening.
Ik heb daarom altijd een dummy in de buurt liggen en als ik een idee krijg schets ik het daarin en met een beetje geluk wordt het ooit uitgewerkt. Want mijn dummy staat ook vol krabbels en flarden van ideeën die misschien nooit verder gaan komen dan die pagina.
Soms zie ik dummy’s van andere creatievelingen voorbij komen op instagram of bijeenkomsten en schaam ik me een beetje voor mijn rommelige dummy. Ik had altijd het idee dat mijn dummy een soort representatief voorbeeld van mijzelf moest zijn, dus ik stak er ook veel tijd in om het er mooi uit te laten zien (en zo niet dan plakte ik er een mooi plaatje overheen). Maar ondertussen al een stuk of zes boekjes later is het wel een ander verhaal. En dat is juist goed, want eigenlijk is het een beetje een soort verlengstuk van mijn hersenen. Ik schrijf er vanalles in op. Als ik de eerste pagina open sla zie ik al een bladzijde die zo vol gekrast staat met van alles dat ik echt goed mijn best moet doen er nog iets van te kunnen maken. Op de volgende bladzijde staat een schets van een best goed idee wat ik ooit eens uit moet werken. En op de derde bladzijde staat een lekker recept dat ik nog eens moet koken.
Kortom mijn boekje is geen geordend werkstuk meer maar eerder een weerspiegeling van wie ik ben, wat ik doe, wat ik nog ga doen en hoe ik denk. Ik vind het nog wel spannend als iemand anders er doorheen bladert, maar eigenlijk maakt het niet uit hoe de bladzijden er uit zien, het gaat er om dat het voor mij een prettige manier is om ideeën te vangen. Zolang het mij helpt om mooie dingen te maken heeft het zijn werk gedaan, toch?
Je weet maar nooit waar inspiratie vandaan kan komen, maar van al mijn tekeningen weet ik nog wel precies waar ze uit ontstaan zijn. Als je dat eerste idee weet vast te leggen ben je al een heel eind op weg om je ideeën om te zetten in werkelijkheid. Wees niet bang over dat het lelijk is, het is maar een idee! Soms moet ik mezelf daar ook nog wel eens aan herinneren. Het lijkt me leuk om in de toekomst wat vaker een blog te schrijven over een tekening en het verhaal erachter te vertellen. Want volgens mij is dat de enige manier hoe ik op een zinnige manier kan uitleggen waar ik mijn inspiratie vandaan haal.